Tuesday, November 25, 2008
കണ്ണുകള് നിറഞ്ഞു വന്നു.....സാര് എന്തിനിത്ര വേഗം പൊയി എന്ന ഉത്തരമില്ലാ ചൊദ്യം.
സാര് ശബ്ദരൂപത്തിലും സ്റ്റുഡിയൊയില് അശരീരിയായും ഈ വര്ഷ്ങ്ങളില് ഒക്കെ ഉണ്ടായിരുന്നു.വായിച്ച പുസ്തകങ്ങള് കവിതകള് സ്വന്തം ആലൊചനകള് ഇതൊക്കെ സാര് പങ്കു വെക്കുമായിരുന്നു.ഞങ്ങള് ഒരേ പ്രായക്കാര്.എന്നാല് ജീവിതാനുഭവങ്ങളില് സാര് വളരെ മുന്നില് ആയിരുന്നു.
തിരു കൊച്ചി രാഷ്ട്രീയം,ചരിത്രം,സാഹിത്യം,സംസ്കാരം എന്നിവ സാറിന്റെ രക്തനാഡികള് ആയിരുന്നു.
സാര് ചിലപ്പൊ പൂണൂലിടുമായിരുന്നു.എന്നാലും പോറ്റിയൊ സവര്ണനൊ അത്തരം പാരമ്പര്യ പ്രഘൊഷകനുമായിരുന്നില്ല.മറ്റു പാരമ്പര്യങ്ങ്ങ്ങള് അനുഭവങ്ങള് മാത്രം അഭിമാനത്തൊടെ ഉയര്തിക്കാട്ടി.
മാത്രുഭൂമി വായന,ജനയുഗം, സി പി ഐ ,ആര് എസ് പി,രാഷ്റ്റീയ ചായ്വുകള് ,കാമ്പിശ്ശെരി, കെ ബാലക്രിഷ്ണന്,ക് അചുതമെനൊന് ..അങ്ങനതെ ഒഴുക്കുകള്.
സമ്പന്നതയല്ലാ ഇല്ലായ്മയുമല്ലായിരുന്നു പ്രധാനം.....കേരളം എന്ന പ്രബുദ്ധ ജനതയുടെ ഹ്രിദയം.....എനിക്കു സാറിനെ മുഴുവനായി അറിയില്ലാ..പക്ഷെ അറിഞ്ഞ സാര് ......എനിക്കു കണ്ണൂകള് അടയ്ക്കാനും വയ്യ..തുടക്കാനും വയ്യ.....
ആദു [ആര്ദ്ര ]എന്റെ മകള് പറയുന്നു,,,ഞാന് പൊളിറ്റിക്സ് എടുത്തതു പോറ്റി സാര് ഉള്ളപ്പൊളായിരുന്നെംകില് എന്നു...ചിന്താവിഷ്ടയായ സീതയിലെ ചില വരികള് ചൊല്ലി പറയുന്നു...പോറ്റിസാര് പറഞപ്പൊഴാ എനിക്കിതു ഉള്ളില് കേറിയതു....
എന്റെ എല്ലാ സങ്കടവും പക്ഷെ .........
Sunday, November 23, 2008
its spanish[ 1992 ]directed by juliomedem .it begins in late part of 19th century.
fighting in the trenches at Biscay in 1875 and ends in 1935 0r so.Manuel iriguibel an expert aizcolari [competion log cutter] somehow escapes the war in 1875.carmelo Mendiluze his neighbor dies in the war....actually panicking under fire Manuel drops to the ground and smears himself with blood gushing hot frm the neck of mortally wounded Mendiluze.only a cows` still gaze sees his escape.
the story goes through many generations..the log cutting competition was a big affair then its surprising that a aizcolari has fame as a champion and wealth!is it now prevalent in spain?who knows?
the logcutting is very different frm indian style of log cutting.big tree trunks were cut just like doing n inner carving...its good to see but what abt nature?
Manuel paints cows and all cows have very sweet names....i forgot the names now!
and the agricultural life ,rearing cows n connected jobs are portrayed beautifully in the film.along goes the loves and lusts of the people live in thatcountryside.the coming of camera,car etc r also shown as life changing in outside world.
the film has a live show of a cow having labour pains and all the family helping it....its also very much different frm our kerala style.Manuel sees all generations and when he sees many natural processes thru the lenses of camera[of lizard ,grasshopper]he says "its very important.its very much important it most important'etc.the cows and the portraits of cows he makes r symbols of a life closely connected with NATURE.when the cow falls ill he feeds poisonous mushrooms to reduce its pain n kills it.
i liked the film much.
dirctor Julio Medem [born in 1958]is one of the most important and original spanish film makers.
there were only 10 or 12 viewers for this film .the screeing was video. normally sunday morning shows r crowded ..but today what happened to all these people?
Sunday, November 16, 2008
എനിക്കു വല്ലാത്ത ശൂന്യത തൊന്നുന്നു.ഒന്നും ചെയ്യാനില്ലാത്ത പോലെ.മധ്യവയസ്സിന്റെ പ്രശ്നമാണൊ? ഒരു പ്രശ്നവും ഇല്ലാഞ്ഞിട്ടാണു ഇങനെ എന്നു സി ആര് എന് പറയുന്നു.എനിക്കു ഒരു പ്രശ്നവും ഇല്ലാ...എല്ലാം നല്ല പൊലെ പോണു..പിന്നെന്തിനാ ബെജാര് എന്നു എന്നും ഞാന് എന്നൊടു തന്നെ പറയുന്നു.
മറ്റുള്ളവരില് നിന്നു ഒരു പരിധി വരെ മാത്രമെ ഊര്ജ്ജം കിട്ടൂ..നമുക്കു വെണ്ട ചാലകശക്തി നമ്മുടെ ഉള്ളിലെ സൂര്യന് തന്നെ എന്നു എന്നും രാവിലെ ഞാന് പിറുപിറുക്കുന്നു.പക്ഷെ ഓടാന് പൊയിട്ടു നടക്കാന് പൊലും പറ്റുന്നില്ല.മുറ്റത്തു പൂക്കാത്ത ഒരു മുല്ല ഉണ്ടു...അതിനെ പൂവിടീപ്പിക്കാന് ഒന്നു തടമെടുക്കണം നാളെ ...എല്ലാം നാളെ നാളെ നീളെ നീളെ....
സുചി കുട്ടികളെ പറ്റി മാധ്യമത്തില് [14 ലെ പത്രം] എഴുതിയതു വായിചു.അതെ..ഇപ്പഴും ശിശുദിനമായാല് ചാച്ചാ നെഹ്രു കുട്ടികളെ സ്നെഹിച്ചിരുന്നൂ എന്നു പറയുന്ന തലമുറയാണു നാം.എനിക്കു വല്ലായ്ക തോന്നുന്നൂ....വീടു നാടു ജൊലി കൂലി എന്നിവയുടെ എല്ലാം പൊരുള് മാറീട്ടുണ്ടു എന്നു തൊന്നുന്നു.
പ്രണയവും..വയസ്സും ബന്ധപ്പെടുത്തുന്ന പഴഞ്ചന് ശീലം മാറ്റിയാല് ഞാന് കൊറെ ക്കൂടി സന്തൊഷവതി ആകുമൊ?ആര്ക്കറിയാം?
Tuesday, October 21, 2008
പ്യാസാ എന്ന ഹിന്ദി ചിത്രം
റഫി,ലതാ മങെഷ്കര്, ഗീതാ ദത് എന്നിവര് പാടിയിരിക്കുന്നു.സഹിര് ലുധിയാന്വി എസ് ഡീ ബര്മന്.....അങ്ങനെ.
എനിക്കു കാമറാ ആരുടെതെന്നു ഓറ്മയില്ലാ.ഞാന് ഡയറിയില് എഴുതി വെചിട്ടുണ്ടു.പക്ഷെ അതിലും നന്നായി അതിന്റെ ഭങി മനസ്സിലുണ്ടു.
ശരതാണു അതു തന്നതു.[എന്റെ ഓഫിസിലെ ശരത്ത് ]പക്ഷെ ശരത്ത് പറ്ഞ്ഞ പോലെ അതെന്നെ സ്പര്ശിചില്ല.വഹിദാ റഹ് മാന്റെ ലാവണ്യം ആ ചിത്രത്തിനു മിഴിവു കൊടുക്കുന്നു.ഇന്നു അല്ഭുതകരം എന്നു പറയാവുന്ന എന്നാല് പത്തിരുപതു വര്ഷം മുന്പു വരെ കൊഴപ്പമില്ലാത്ത ഒരുപ്രമെയം -----അതായതു കവിയാണു കവിത എഴുത്താണു ഇതിലെ നടുബിന്ദു.
പഴയ കാലം ആയതല്ലാ കാര്യം അതു പുരുഷന്റെ നന്മ്തിന്മകളുടെ മരം ആണു എന്നതാണു കാരണം അതും കാല്പ്പനികനായ പരാജയപ്പെട്ട പുരുഷന്.
എന്തു കൊണ്ടു അയാള് ജീവിതത്തില് വിജയിചില്ലാ അതിനു കാരണക്കാരി ആദ്യ കാമുകി ആണോ?കലാകാരന്,കവി ,വിപ്ലവകാരി എല്ലാവരും എല്ലില്ലാത്ത കാല്പ്പനികരാണോ?അതെ എന്നു പറയുന്ന പാരമ്പര്യം ആണു പ്യാസയിലും.
എന്തൂട്ട്ണാ ഇതു ഇങ്ങനെ ഒരു ലൊകം?
23 10 08 i wrote about pyasa but i couldnt answer why i didnt find this film truthful.sarath told me iam analysing an old film in a modern perspective....is it correct?we dont analyse intentionally when we sit to see the film.the totality of me cooly aand silently do the analysis....the artists and art are to say why did they are what they are.But the poet doesent exists as a poet,he likes to do manual work but we are not convinced....he doesent love the call girl who tries to help.neither can he love his exlover who is a wife now.
no i think pyasa is a jumbled tale of artists life which is not at all convincing artistically or in depths of our heart.
Sunday, October 19, 2008
ഇന്നലെ ചിത്രയുടേ വിവാഹത്തിനു പൊയി.ചിത്രയെ കാണുമ്പൊഴൊക്കെ അഫന്റമ്മയെ ഓര്ത്തു.
അപ്പൊ പഴയ കാലവും ഓര്ത്തു.ഓര്ക്കാന് അധികമൊന്നും ഇല്ലാത്തവരാണു സ്ത്രീകള് എന്നു എല്ലാവരും പറയും.പക്ഷെ ചില കാര്യങ്ങളില് സ്ത്രീകളുടേ ഓര്മ ആഴമുള്ളതാണു.സ്വന്തം നാടും വീടും ചെറുപ്പത്തിലേ വിട്ടു പൊരുന്നവര് പ്രത്യെകിചും ആ ഓര്മകള് മണ്ണാഴത്തിലെ നീരുറവ പൊലെ കൊണ്ടു നടക്കും.
തെക്കെപ്പാട്ടെ ലീലെടത്തിയുടെ ദൈവത്തൊടൊപ്പം എന്ന പുസ്തകം അങ്ങിനെ ആവാം ഉണ്ടായതു.
പിന്കവറില് ജീവചരിത്രസൂചിക ഉണ്ട്. ജനനം 1936 മാര്ചില് .17 ആമത്തെ വയസ്സില് വിവാഹം ചെയ്ത് വന്നതാണു തെക്കെപ്പാട്ട് മനയിലെക്കു. വിവാഹത്തിനു മുന്പേ മാത്രുഭൂമി ബാലപംക്തിയില് എഴുതിയിരുന്നു.പിന്നീടൂ 2005ല് ഭര്താവു വാസുദേവന് നമ്പൂതിരി മരിച്ചതിനു ശേഷം എകാന്തത കൊണ്ടാണു കവിതയിലെക്കു വീണ്ടും തിരിഞ്ഞതു.
ദൈവത്തോടൊപ്പം എന്ന കവിത footprints എന്ന ഇംഗ്ലീഷ് ഗദ്യഭാഗതിന്റെ കവിതയുടെ രൂപത്തിലുള്ള വിവര്ത്തനമാണ്.
കണ്ടെന് കിനാവില് ഞാന് ദൈവവുമൊന്നിചു
വങ്കടല് തീരത്തൊരു നാള് നടപ്പതായ്............എന്നാരംഭിക്കുന്ന ആദ്യകവിത തന്നെ അനായാസ രചന കൊണ്ട് തെളിഞ്ഞിരിക്കുന്നു.ഒപ്പം നടക്കുന്ന ദൈവത്തിന്റെ കാലടിപ്പടുകള് ചിലപ്പൊള് കാണാനില്ല.ദൈവമേ ആപല്ഘട്ടത്തില് എന്നെ കൈവെടിയുകയാണല്ലെ എന്ന ചൊദ്യതിനു ഉതതരം ഇതാണു.”നിന്നെ തോളില് എടുത്തു നടന്നതിനാലാണു ഒരു കാലടിപ്പാടു മാത്രം കാണുന്നതു.ഇതു ലീലെടത്തിയുടെ ജീവിത് ദര്ശനം കൂടി അല്ലെ?
ഗോപികാ ക്രിഷ്ണന് ,എന്നു കാണും എന്നീ കവിതകള് അയത്നസുന്ദര രചനകളാണു .പുതുതായി ഒന്നും അവകാശപ്പെടാനില്ലെംകിലും തെളീഞ കവിതയാണു.ഭൂമി കരയുന്നു,ഹര്താലും ബന്ദും സമരങ്ങളും എന്നിങ്ങനെ സാമൂഹ്യബൊധമുള്ള കവിതകളും ഉണ്ടു.
കുട്ടിക്കാലത്തു എനിക്കൊരിക്കലും ലീലെടതിയുടെ കാവ്യബൊധത്തെ പറ്റി അറിയില്ലായിരുന്നു.എന്റെ അഫന് അതായതു ഇന്നലെ വിവാഹിതയായ ചിത്രയുടെ അമ്മ ഹെനയുടെ അചന് ആയിരുന്നു അന്നു കാവ്യതാല്പര്യം കാണിചിരുന്ന ഒരാള്.എന്തായാലും ദൈവത്തൊടൊപ്പം എനിക്കു ഒരു തരം വായനാസുഖം തന്നു.